მეთიუ დაიბადა უჩვეულოდ ადრე — მხოლოდ 28-ე კვირაზე და წონით, რომელიც არც ერთი კილოგრამს აღემატებოდა. მისი პირველი წუთები სავსე იყო რთულ გამოწვევებით. ცხოვრების ამ ნაზი დასაწყისი მოიცავდა 98-დღიან ჰოსპიტალურ მკურნალობას და ტვინის დაზიანების საწყის დიაგნოზს, რის გამოც ექიმები მისი გადარჩენის იმედს კარგავდნენ. თუმცა, ორი თვის შემდეგ დადგინდა უფრო ზუსტი დიაგნოზი: მეთიუ დაიბადა ჯუჯობი, მდგომარეობა, რომელიც გულისხმობს, რომ ის გამუდმებით უმნიშვნელო ზომის დარჩება და მისი ტანსაცმლის უმეტესი ნაწილი სათამაშოებისასავით პატარა ზომისაა. მიუხედავად ამისა, ექიმებმა ოჯახისათვის დაასკვნეს, რომ მეთიუ ყველაფერს შეძლებს — უბრალოდ უფრო პატარა სიმაღლეზე.

მეთიუს მშობლები და ორი უფროსი ძმა უდიდესი სითბოთი და თავდადებით ეხმარებიან მას, ეღირსოს ნორმალური და ბედნიერი ცხოვრება, სადაც ზომის სხვაობა არ ითვლება ნაკლოვანებად. მათ სჯერათ, რომ მეთიუ დაიტანჯება ბედნიერებითა და შესაძლებლობებით, მიუხედავად იმისა, თუ რამდენად განსხვავებული ზომისაა. ოჯახური ერთობა არის ძლიერი ფუნდამენტი, რომელიც მას დაეხმარება თვითრწმენის ჩამოყალიბებაში და სამყაროს უკეთ აღქმად.

საბედნიეროდ, ტვინის დაზიანების სარისკო პესიმისტური პროგნოზი გაქრა და გზა გაეხსნა მეთიუს განვითარებისთვის უფრო ოპტიმისტური პერსპექტივისკენ. ჯუჯობა თავისი სპეციფიკური სირთულეებით, სამედიცინო თვალსაზრისით კი, საშუალებას მისცემს მეთიუს სრულად ჩაერთოს ცხოვრების ყველა აქტივობაში. ახლა ყურადღება გადატანილია იმ სამყაროსთან ადაპტაციაზე, რომელიც მის ზომაზე გათვლილი არაა — ამ გამოწვევას კი ოჯახი შემოქმედებითობითა და სიყვარულით შეხვდება. მათი მხარდაჭერა და მიღება გადამწყვეტი იქნება მეთიუს თვითგამოცნობისა და სოციალური ინტეგრაციის პროცესში.

ოჯახის დამოკიდებულება მეთიუს ზომასთან განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს. ისინი სჩადიან, რომ მისი სხვაობა არ აღიქვან შეზღუდვად, არამედ უნიკალურობის განსაკუთრებულ ნიშან-თვისებად. მშობლებისა და ძმების ეს პოზიტიური დამადასტურებელი დამოკიდებულება მნიშვნელოვან როლს ითამაშებს მეთიუს თვითშეფასების ჩამოყალიბებაში და სოციალური ურთიერთობების მართვაში. იმაზე ხაზგასმით, რომ განსხვავებულობა არ ნიშნავს უარყოფითს, მათ ქმნიან საფუძველს, რომელზეც მეთიუ თავის ინდივიდუალურობას სიამაყით გაიზიარებს.

მოკლედ, მეთიუს ამბავი არის გამძლეობის, ოჯახის სიყვარულის და მიღების ძალის მაგალითი. მიუხედავად მისი რთული დასაწყისისა და მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჯუჯობის რეალობისა, ის ზის ოჯახში, რომელიც მისი ცხოვრების ნორმალურობასა და სავსე ბედნიერებაშია გადართული. მათი ყურადღება შესაძლებლობებზე შეზღუდვების ნაცვლად და ზომის პოზიტიური ხედვა ქმნის იმედიან ისტორიას, რომელიც განსხვავებულობის მიღებას და ინდივიდუალურობის აღნიშვნას სიცოცხლის პირველივე დღიდან ასწავლის.