1960-იანი წლების კინოლეგენდა შირლი მაკლეინი დღეს უკვე 90 წლისაა, თუმცა კვლავაც ბრწყინავს თავისი გამორჩეული კარიერით ჰოლივუდში. მისი დასამახსოვრებელი გზა 1955 წელს დაიწყო ფილმით „The Trouble with Harry“ და გაგრძელდა ისეთი კინოშედევრებით, როგორებიცაა „ბინა“, „ირმა ლა დუში“ და „სიყვარულის პირობები“. ბოლო წლებში აქტიურობიდან გარკვეულწილად ჩამოშორებული მაკლეინი მაინც ინარჩუნებს კავშირს ხელოვნებასთან — მას კვლავ სჯერა მსახიობობის ძალისა და იმ ბედნიერების, რასაც თითოეული როლის მეშვეობით სწავლა ანიჭებს.

მიუხედავად პროფესიული ტრიუმფებისა, შირლის პირადი ცხოვრება ყოველთვის მარტივი არ ყოფილა. იგი 28 წლის განმავლობაში დაქორწინებული იყო კინოპროდიუსერ სტივ პარკერზე, თუმცა მათი ურთიერთობა 1982 წელს დასრულდა. მათ ერთი შვილი ჰყავდათ — ქალიშვილი საში პარკერი, რომელმაც ბავშვობის დიდი ნაწილი იაპონიაში, მამასთან გაატარა. მაკლეინი ამერიკაში კარიერას მისდევდა, მათი ქორწინება კი ღია ხასიათის იყო — მიუხედავად ფიზიკური დაშორების, წყვილს მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა შენარჩუნებული.

შირლიმ ხშირად კარიერა დედობის როლზე მაღლა დააყენა. მისი აზრით, სრული პროფესიული თავდადება დაეხმარა იმ უკმაყოფილების თავიდან არიდებაში, რასაც შესაძლოა სახლში დარჩენა გამოეწვია. მის ამ დამოკიდებულებაზე გავლენა იქონია შირლის დედის ისტორიამაც, რომელმაც თავის ოცნებებზე უარი თქვა ოჯახის გამო. ეს მემკვიდრეობა კი რთულ ურთიერთობად იქცა საშისთან. ქალიშვილს, რომელსაც ევროპაში მდებარე სკოლებსა და კონტინენტებს შორის უწევდა ცხოვრება, არაერთხელ უგრძვნია სულიერი მარტოობა — ამის შესახებ ის თავის მემუარებში „იღბლიანი მე: ჩემი ცხოვრება დედასთან და მის გარეშე“ ღიად საუბრობს.

საშის წიგნი შირლის დედად გამოსახავს, რომელიც ხშირად შორს იდგა შვილთან. მათი ურთიერთობა განსხვავებული წარმოდგენებით იყო დატვირთული — შირლი ცხოვრებას თავისუფლად უდგებოდა, მაშინ როცა საშის ჩვეულებრივი, სტაბილური ოჯახი სურდა. ეს ემოციური სიცარიელე ყველაზე მტკივნეულად მოზარდობისას იგრძნო — იმ დროს, როცა ხშირად მარტო ატარებდა დღესასწაულებს და თავს მიტოვებულად გრძნობდა დედის არათანმიმდევრული სიყვარულის ფონზე.

დღეს, როცა შირლი მაკლეინი მშვიდი და უფრო დაფიქრებული ცხოვრების ეტაპს გადის, მისი ურთიერთობა ქალიშვილთან მაინც კომპლექსურად რჩება, თუმცა დროის სვლამ ეს კავშირიც შეცვალა. შირლის ყურადღება ახლა მის შინაგან სიმშვიდესა და შემოქმედებაზეა გადატანილი — ნიუ მექსიკოში მდებარე მის ფერმაზე პოულობს სულიერ შვებას. მიუხედავად იმისა, რომ რომანტიკული ურთიერთობები წარსულს ჩაბარდა, მას ბედნიერებას უახლოესი მეგობრები და საყვარელი ძაღლები ანიჭებენ. ამავდროულად, საშიც, რომელიც უკვე თავადაც დედაა, საკუთარი ბავშვობის გამოცდილებას იყენებს, რომ შვილებთან უკეთესი ურთიერთობა ჩამოაყალიბოს.