2002 doğumlu, yapışık ikizler Lupita ve Carmen, engellilik kavramına meydan okuyarak bunu bir sınırlamadan ziyade bir zihniyet olarak görüyorlar.

Başlangıçta sadece üç gün yaşamaları gerektiği söylenen ikili, o zamandan beri birlikte yaşamayı benimsemiş ve tıbbi tavsiyelere rağmen ayrılık ameliyatını reddetmişler.

2 yaşından beri Connecticut’ta yaşayan ikili, günlük aktiviteleri olağanüstü bir uyum yeteneğiyle yürütüyor ve fiziksel sınırların ötesine uzanan benzersiz bir bağ paylaşıyor.

Yapışık ikiz olarak kalma kararları, köklü bir bağdan ve ayrılığın getirdiği karmaşıklıklardan kaynaklanıyor. Carmen ve Lupita, hem fiziksel hem de duygusal açıdan birlik ve beraberliklerini ifade ediyor, her biri tek bir bacağı paylaşıyor ve salt yakınlığın ötesinde derin bir bağ deneyimliyorlar.

Yakın zamanda yapılan bir röportajda, kız kardeşler hayatlarına ışık tutuyor, rahatsızlıklarıyla ilgili sık sorulan soruları yanıtlıyor ve ilişki dinamiklerine dair içgörülerini paylaşıyorlar.

Her ikisi de veterinerlik alanında kariyer yapan ikili, flört gibi zorluklarla direnç ve zarafetle başa çıkıyor.

Carmen’in Daniel ile ilişkisi, sevgi ve arkadaşlık kapasitelerini örneklendirerek, uzlaşma bulma ve kapsayıcılığı teşvik etme becerilerini ortaya koyuyor.

Hikayeleri, dayanıklılığın, toplumsal algılara meydan okumanın ve kabul ve anlayışı savunmanın bir kanıtı niteliğinde.

Açık sözlülükleri ve samimiyetleriyle Lupita ve Carmen, siyam ikizlerinin deneyimlerini normalleştirmeye çalışıyor ve her şeyden önce ortak insanlıklarını vurguluyor.